Breiðadalsheiðin í góða veðrinu

Eftir að hafa eytt tveimur dögum í þursabit var ákveðið í gær að grípa til þess ráðs sem virkar víst best á bakverki - að fara í göngutúr.  Við litla systir ákváðum að skella okkur í göngutúr saman og réðumst auðvitað ekki á garðinn þar sem hann er lægstur heldur gengum yfir Breiðadalsheiðina sem er einn af hæstu fjallvegum landsins.  Hún er þó ekki lengur notuð dags daglega eftir að göngin undir Breiðadals- og Botnsheiðar komu.  Mamma og pabbi skutluðu okkur aðeins uppávið, eða að Austmannasfallinu og gengum við þaðan í góða veðrinu eftir gamla veginum upp og svo niður í Önundarfjörðinn.  Veðrið á leiðinni var alveg ótrúlega gott og olli gjólan því að ég áttaði mig ekki alveg á hversu sterk sólin var og er því andlitið ein brunarúst í dag   Hvað um það, maður lærir af reynslunni ekki satt?  Bakið er þó aðeins skárra en það var þannig að meðalið virðist hafa virkað e-ð.

Ég tók slatta af myndum á leiðinni og má þær skoða hér.

Athugasemdir

[Torfi Jóhannsson - Framtíðin er okkar., 25.6.2007 kl. 11:20]

Þetta er líka góð leið að hugsa ekki um þursabitið núna finnur þú meira til í andlitinu.  Þarna skiptir þú út mýflugu fyrir úlfalda. :)